به گزارش گروه فرهنگی جوانان خوز، روز قلم، میتواند بهانهای باشد برای پرداختن به مسائل و مشکلات نویسندگان، مترجمان و شاعرانی که در کتابهایشان جهانی را میسازند، اما ممکن است در زندگی حقیقی نتوانند زندگی در شانشان داشته باشند. از سال ۱۳۸۱ چهاردهم تیرماه به پیشنهاد انجمن قلم ایران و تصویب شورای فرهنگ عمومی به عنوان «روز قلم» در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران به ثبت رسید. این در حالی است که شاید معیشت را بتوان از مهمترین مشکلات اهالی قلم در نظر گرفت.
در روز قلم گفتوگویی با احسان رضایی نویسنده و پژوهشگر ادبی پیرامون مسائل و مشکلاتی که نویسندگان، مترجمان و شاعران با آن مواجه هستند، انجام شد که در ادامه میخوانید.
میگویند حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد از قیمت پشت جلد کتاب به نویسندگان اختصاص داده میشود، این مساله باعث میشود که نویسنده نتواند روی آثارش تمرکز کند، چراکه باید برای تامین زندگی کار دیگری انجام دهد. به نظر شما این روند چه تاثیری روی آثار به جا مانده از نویسندگان، مترجمان و شاعران میگذارد؟
در ایران سهمی که نویسنده از قیمت پشت جلد کتاب خود دریافت میکند، پایینتر از متوسط جهانی است
رضایی: فکر میکنم درصد را زیاد حساب میکنید؛ این درصد برای نویسندگان و مترجمها، رقمی بین پنج تا ۱۵ درصد است. البته پنج درصد برای موارد خاصی است که کتاب تصویرسازی و گرافیک فراوانی دارد.
در کشور ما سهمی که نویسنده از قیمت پشت جلد کتاب خود دریافت میکند، به دلایل مختلف پایینتر از متوسط جهانی است. در اغلب کشورهای دنیا حدود یکسوم قیمت پشت جلد برای نویسنده و مترجم در نظر گرفته میشود. اما اینجا به دلیل نداشتن شبکه توزیع درست، گروهی به نام شرکتهای پخش به زنجیره تولید کتاب اضافه شده است. بنابراین از سهم گروههای مختلف کم میشود تا پخشیها هم از سود کتاب استفاده کنند. این در حالی است که در بیشتر کشورها فقط نویسنده، ناشر و کتابفروش هستند که سهمی از کتاب برمیدارند.
