
عارف قزوینی برای سیاوش خواند، آرتین برای دوستانش: “از خون جوانان حرم لاله دمیده”
آرتین ماند تا نمادی برای هم سن و سالهای خودش باشد. او آینه عبرتی از مظلومیتش در مقابل کینه دشمنان برای همنسلان خودش است.

آرتین ماند تا نمادی برای هم سن و سالهای خودش باشد. او آینه عبرتی از مظلومیتش در مقابل کینه دشمنان برای همنسلان خودش است.